Guru Margo & Buffelo market, Funeral.

Lieve allemaal,

Hoe gaat het daar allemaal in het koude kikkerlandje? Hier gaat alles nog steeds heel erg goed. In de afgelopen twee weken heb ik weer veel beleefd.

Ik ga nog steeds bijna iedere dag naar de basischool om de Engels docent te ondersteunen. Vorige week vertelde ze me dat ze op dinsdag niet kon komen en toen vroeg ze me of ik les wilde komen geven. Ik dacht ik lesgeven? Na een paar minuten hoorde ik mezelf tegen de docent Dewi zeggen ja dat is goed, geen probleem. Dewi ging naar de directrice en die vond het een fantastisch plan. Dus daar vertrok ik de volgende dag naar de school, klaar om les te geven aan 27 Indonesische kindjes die amper tot geen Engels spreken. Ik mocht lesgeven over bodyparts. In totaal heb ik 70 minuten lesgegeven en het ging me goed af, met handen en voetenwerk kom je ver en de kinderen waren niet veel drukker dan normaal.
Best knap aangezien er ineens een spierwit roodharig meisje voor de klas stond in plaats van een indonesische docent! De leeftijd van de kinderen is rond de 5/6 jaar. Best jong om dan al in de schoolbanken te moeten zitten en constant te moeten luisteren!! De kinderen noemde mij Guru Margo. Guru betekend in het Indonesisch leerkracht!

Een paar dagen na het lesgeven op het schooltje ging ik naar de Buffelo market samen met de andere vrijwilligers. Het is een speciale markt waar op woensdag honderden buffels en varkens te koop aan worden geboden. We wisten niet wat we zagen toen we aankwamen. Werkelijk overal zagen we buffels om ons heen en groot dat ze waren. De buffels worden verkocht met als einddoel dat ze als offer naar een funeral (begrafenis) worden gebracht en dan daar ter plekke geslacht worden. Daarover later nog meer. We liepen over de markt tussen de buffels door die door mannen aan touwtjes vastgehouden werden. Er zit een ring door de neus van de beesten zodat ze gehoorzaam zijn. Vervelend om te zien. Daarna liepen we door naar het gedeelte van de varkens. Overal zaten kleine biggetjes in zakken gestopt wachtend op de verkoop, verschrikkelijk om te zien. En het geluid was ook echt oordovend, ze krijsten super hard. Verderop lagen de volwassen varkens op bamboeplankjes vastgebonden ook wachtend op de verkoop. De varkens werden op alle manieren na de verkoop vervoerd zo ook achterop de scooter.
De buffels werden in trucks vervoerd. (een buffel achterop een scooter lijkt me niet zo handig!)
Na de buffels en varkens liepen we nog over de gewone markt.

Na de indrukken die we op de markt opgedaan hadden kwam een paar avonden daarna een vrouw bij het weeshuis langs. Ze zei dat een familielid van haar was overleden en ze vroeg of wij mee wilde naar de funeral. Sulawesi staat bekend om zijn zeer indrukwekkende en speciale funerals dus we wilden allemaal met haar mee.
We spraken af de volgende dag naar haar huis te wandelen en vanaf daar naar de bruiloft te vertrekken. We zouden naar de bruiloft gaan per truck dat is heel normaal hier!
Daar vertrokken we dan de volgende dag naar de begrafenis per truck. Toen we allemaal in de truck klommen lag daar tot onze schrik een levend varken vastgebonden op een bamboeplankje in. De familie van de vrouw had als offer een varken voor de overleden persoon wat ze meenam naar de funeral. Daar vertrok we staand in de truck met tussen ons in het levende varken. Echt een hele aparte ervaring. Aangekomen bij de funeral stapten wij eerst uit (weer over het varken heen) en daarna werd het varken uitgeladen. Overal om ons heen arriveerden trucks waar varkens uit werden geladen. Naar om te zien omdat je weet dat ze kort daarna geslacht gaan worden.

Er waren op de begrafenis hutjes op verschillende hoogten op een berg. Wij werden alseerste naar een van de hoogste hutjes gebracht, daar stond ook de kist van de overleden persoon. Naast de kist werd net een buffel geslacht. We liepen langs de geslachte buffel en gingen in ons hutje zitten. Daar kregen we thee en koekjes. We zaten daar en hadden uitzicht op de buffel die in razend tempo ontleed werd. Heel gek als je dan koekjes en thee aan het drinken bent. Naast de buffel lagen veel varkens te wachten op de slacht.

Na de thee wisselden we van hutje en moesten we naar een hutje die lager gelegen op de berg lag. Daar kregen we middageten. Ook de ingewanden van de zojuist geslachten varkens kon je eten. Ik hield het opnieuw veilig bij rijst en ei. Voor de familie hadden we een slof sigaretten als offer gekocht. Dit geven erg veel mensen aan de familie. Een gedeelte van de sigaretten worden op de kist van de overleden persoon gelegd. Ook als offer.

Ook kwam ik tot de ontdekking dat het op een begrafenis normaal is als de overleden persoon niet persoonlijk kent. Deze begrafenis was extreem groot en aan het aantal varkens en buffels dat geslacht werd konden we opmaken dat het een welgestelde man was. Er werd ons verteld dat op de begrafenis een paar honderd mensen per dag zouden komen. En de begrafenis duurde in totaal drie dagen. De persoon is vaak al een tijdje overleden wanneer een begrafenis plaatsvind. Wat mij heel erg opviel is dat er zowel bij de bruiloft die ik eerder mij maakte als bij deze begrafenis vrijwel geen emoties getoond werden. Ik moet zeggen dat de begrafenis een van de meest bijzondere ervaringen voor mij is geweest sinds mijn komst in Sulawesi.


Liefs vanuit Bua!

Margo