Backpacken in Sulawesi!

Lieve allemaal,

Na afscheid te hebben genomen in het weeshuis ben ik alweer twee weken aan het backpacken met Florien. Wat was het leuk haar te zien in Sulawesie! Nadat ze aankwam heb ik haar eerst rondgeleid en haar een aantal leuke plaatsen laten zien. Natuurlijk vooral de plaatsen waar ik de afgelopen twee maanden ben geweest zoals het weeshuis en het schooltje waar ik les gaf!

Na een paar dagen besloten we om naar de Mamasa vallei af te reizen per scooter. Dit leek ons een goed idee aangezien je met de scooter in 6 uur naar de Mamasa vallei rijd en met de bus in 11 uur tijd. Dus we vertrokken per scooter naar de Mamasa vallei.. maar na twee uur veranderde de geasfalteerde weg in.. geen weg??? De weg die we daarna opreden was in z'on slechte staat dat het er meer op leek dat we in een attractie zaten dan achterop een scooter. Daarnaast moest ik mijn scooterdriver de hele tijd instructies in het Indonesisch/Engels geven aangezien hij niet zo goed kon rijden. En zijn inschattingsvermogen vrij slecht was.

Uiteindelijk kwamen we aan in de Mamasavallei.. de scooter tocht was het allemaal waard geweest want wat was het daar mooi! Veel mensen vroegen ons hoe we naar Mamasa vallei waren gereist. Nadat we vertelden dat we achterop de scooter waren gekomen keken ze ons aan alsof we gek waren en een man vroeg weten jullie dat wel zeker? Het bleek dus een vrij aparte manier te zijn om naar de vallei te reizen.We zijn daar een paar dagen gebleven en hebben toen gekozen om met de bus (dus 11 uur rijden!) terug te gaan dat leek ons een betere keuze dan de scooter!

Terug aangekomen in Rante Pao hadden we nog niet echt concrete plannen over wat we verder nog wilden doen in Toraja. Toen we besloten het plaatsje Batatumonga te bezoeken ontmoetten we Nederlandse toeristen die met een gids op pad waren. De rest van de dag gingen wij met hun mee op pad. We gingen naar het dorp van hun gids omdat daar op dat moment hanengevechten bezig waren. Toen we aankwamen waren de gevechten al in volle gang. Wat we snel doorkregen was dat de gevechten echt een mannending zijn en dat er veel geld wordt ingezet op de hanen.

Er kwamen iedere keer twee mannen in het midden van het veld met allebei een haan in hun handen en zodra de hanen opgefokt genoeg raakten (niet alleen de hanen raakten opgefokt maar de omstanders ook!) lieten ze ze los om te vechten. Er was pas een winnaar als een van de twee hanen dood was. Ze bonden een vlijmscherp mes aan 1 van de poten van de hanen waardoor het gevecht snel over is.
We zijn hier niet lang gebleven aangezien we het akelig vonden om te zien en de mannen daar iets te opgefokt waren omdat ze zoveel geld hadden ingezet. Wanneer ze geld inzetten op de haan die uiteindelijk dood gaat zijn ze al hun geld kwijt. Dus hun gedrag was goed verklaarbaar maar fijn was anders!

De dag daarna reisden we af naar Pare Pare om voor de laatste keer mijn visum te verlengen en toen ons dat was gelukt reisden we door naar Sengkang. Daar hebben we vandaag een boottocht gedaan over het Tempe Meer en hebben we een drijvend dorp bezocht. We zijn op bezoek geweest op 1 van de drijvende huizen uit het dorp echt super gaaf. We konden het allebei moeilijk bevatten... een heel dorp dat drijft op het water, echt gek maar ook geweldig!

We blijven nog een paar dagen op Sulawesi en dan vertrekken we naar Borneo. Het derde eiland van Indonesie wat ik ga bezoeken..
ik heb er ontzettend zin in en hoop daar apen te zien!

Liefs uit Senkang